Η φετινή άνοιξη ήταν διαφορετική από τις προηγούμενες. Με την εμφάνιση και εξάπλωση του ιού SARS-CoV-2, καθώς και με τον χαρακτηρισμό της λοίμωξης που προκαλείται από αυτόν (COVID-19) ως πανδημίας, ζητήθηκε από τους πολίτες να κρατήσουν κοινωνικές αποστάσεις και να μπουν είτε σε περιορισμό είτε σε απομόνωση, με στόχο να μειωθεί η εξάπλωση της νόσου.
Όταν τα παιδιά εξουσιοδοτούνται από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον να εκφράσουν και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους, όπως το άγχος ή το φόβο και το σεβασμό ή την ευγνωμοσύνη, καταφέρνουν να βρουν μόνα τους αποτελεσματικούς τρόπους να ανακουφιστούν σε ένα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον αλλά και να αποκτήσουν κοινωνική υπευθυνότητα. Στη διάρκεια της καραντίνας η μαθήτρια της έκτης τάξης του σχολείου μας Μπακόλα Χριστίνα βίωσε το γεγονός και δε δίστασε να το αποτυπώσει με το δικό της ξεχωριστό τρόπο…
Παραθέτουμε το γραπτό της με την ευχή του παιδαγωγού Paulo Freire ο στοχασμός των σημερινών μαθητών για την κατανόηση των συνθηκών της πραγματικότητας να ενδυναμώσει τους αυριανούς πολίτες να δράσουν μετασχηματιστικά στην κοινωνία!
